Hacı Bektaş Veli’nin sözlerinden bir bölüm

Hacı Bektaş Veli Öğretileri
Hacı Bektaş Veli Öğretileri

Dervişlik, hırkada, taçta değildir

Hararet nardadır, saçta değildir

Her ne arar isen insanda ara

Kudüs’te, Mekke’de Hac’da değildir

***

Sakın bir kimsenin gönlünü kırma

Gerçek erenlerin sözünden çıkma

Eğer insan isen ölmezsin korkma

Aşığı kurt yemez ucda değildir

***

Dostumuzla beraber yaralanır kanarız

Her nefeste aşk ile yaradanı anarız

Erenler meydanına vahdet ile gir de gör

Kırk budaklı şamdanda kırkımız bir yanarız

***

Erkek dişi sorulmaz muhabbetin dilinde

Hakk’ın yarattığı her şey yerli yerinde

Bizim nazarımızda kadın erkek farkı yok

Noksanlık, eksiklik senin gönlünde

***

Sevgi muhabbeti kaynar yanan ocağımızda

Bülbüller şevkle gelir, gül açar bağımızda

Hıslar, kinler yok olur aşkla meydanımızda

Arslanlar, ceylanlar dosttur kucağımızda

***

Haktan emrolundu geldim cihana

Gözüm açtım mail oldum uyurca

Kâmil oldum, hak kelamın okudum

Elif kaddim, dal yazıldı uyurca

***

Gökte uçan Cebrail’dir biridir,

Bir gül vardır Muhammed’in nurudur

Bir kapusu Şah’ı Merdan Ali’dir

Elvan elvan nurları yağar uyurca

***

İlim, irfan mürşittir karanlıkları koğar

İnsanları cehalet, gaflet bunaltıp boğar

Gönüllerde parlayan, o saadet güneşi

Şark ile garp’den değil, gerçek inançtan doğar

Ara. bul.
İncinsen de, incitme.
Kadınları okutunuz.
Murada ermek sabır iledir
Araştırma açık bir sınavdır.
Eline, diline, beline sahip ol.
Arifler hem arıdır, hem arıtıcı.
İyiyi ve kötüyü seçen akıldır.
Bir olalım, iri olalım, diri olalım.
Marifet ehlinin ilk makamı edeptir.
İnsanın cemali, sözünün güzelliğidir.
Hiçbir milleti ve insanı ayıplamayınız.
Nefsine ağır geleni kimseye tatbik etme.
İlimden gidilmeyen yolun sonu karanlıktır.
Düşünce karanlığına ışık tutanlara ne mutlu.
Nebiler, veliler insanlığa Tanrı’nın hediyesidir.
Düşmanınızın dahi insan olduğunu unutmayınız.
İlimden gidilmeyen yolun sonu karanlıktır.
Düşünce karanlığına ışık tutanlara ne mutlu.
Gönül âlemin mutlak padişahı olan Tanrı’nın nazargâhıdır. Gönül ile Allah arasında perde yoktur.
Gönül büyük bir şehirdir. Noksan sıfatlardan uzak olan yüce Tanrı arşa değin neyi yarattı ise o şehirde vardır, o şehre sığar.
Ancak kibrin kaynağı şeytan, alçak gönüllülüğün ise Rahman’dır.
Yüce Allah Âdem’i altmış türlü topraktan yarattı. Şayet bir topraktan yaratsa idi İnsanların hepsi aynı surette olurdu. Birbirini tanımazlardı.
Bunlarda önce kendini bilmek, ikincisi toprak olmak, üçüncüsü kabri mesken edinmektir. Artık bu üç şey kimde varsa o kişi çok büyük kimsedir.
Büyük düşman odur ki: ilki nefsani istek ve arzulardır. İkinci kibir ve sapıklıktır. Üçüncü hilekârlık ve yalancılıktır.
Aklın birinci koruması sabırdır. Aklın ikinci koruması utanmaktır. Aklın üçüncü koruması kanaattir
Nefis ise şeytanın vekilidir. Komutanları ise, kibir, haset, buhl (cimrilik), açgözlülük, öfke, kahkaha, ve maskaralıktır
İnsanı üç karanlıktan yarattı. Yine üç nesne ile aydın kıldı. İlk önce, akıl nuruyla, ikinci olarak ilim nuruyla, üçüncü olarak marifet nuruyla aydın kıldı.
Şimdi kim bu sözleri anlamadı, kendini dahi bilmedi. Her ne kadar insan suretinde olsa da insan mertebesinde değildir. Henüz endişeleri ve malları çokluğu içinde boğulmuşlardır. Hayvanlar gibidirler.
Zahidin ibadeti, aslını bilmeden iş yapmasıdır. Arifin tefekkürü, Allah’ın ilahi sanatına bakarak iş yapmasıdır. Muhibin yalvarıp yakarması ise, sevgiyle muamele etmesidir
Ancak her kişi insan kabul edilmez. Her ne kadar görünüş olarak insan olsalar da, onlar hayvanlardan daha aşağıdırlar. Bunlar haset edip kendisini bilmeyenlerdir
Yalancılığın isteği, çekiştirme, kahkaha ve maskaralık: kendi ayıbını görmeyip, başkalarının ayıbını gözlemektir.